به گزارش خبرنگار اقتصادی خبرگزاری تسنیم، شرکت پوشش کارتن آسیا از هولدینگ صنایع غذایی شیرین عسل، در سال ۱۳۷۰ پایه گذاری شده است. این مجموعه در سالهای ابتدایی دهه ۷۰  وضعیت مناسبی به لحاظ حجم سفارش و مشتری بیرونی نداشت اما در سالهای بعد به واسطه برنامه ریزی ها و سرمایه گذاری های صورت گرفته  با افزایش مشتریان و سفارش دهندگان این کارخانه توانسته روند تولید خود را افزایش دهد. برای بررسی تولیدات این کارخانه با هاجرپور  مدیر این مجموعه به گفتگو نشستیم.

هاجر پور:  این کارخانه در مرحله اول با  بیست و پنج نفر شروع به کار کرد در واقع با توجه به  استراتژی که آن زمان برای مجموعه در نظر گرفته شد صرفا به عنوان یک کارگاهِ تبدیل فعال بوده است. اما در طول ده سال یعنی از سال ۸۰ به بعد خصوصا سال ۹۰ یک جهش در جذب نیروی انسانی، در راه اندازی خطوط دیگر، به کارگیری ماشین آلات، میزان تولید و همچنین تعداد افزاد شاغل ایجاد شده است. به این ترتیب در طی ۶ سال اخیر نیروی انسانی این کارخانه تا ۶ برابر افزایش یافته است.

هاجر پور: صنعت بسته بندی چه در حوزه مواد غذایی چه در صنعت ساخت ماشین آلات که به نوعی درگیر و نیازمند یک ظرفی به عنوان پکیج نهایی هستند  با توجه  چند سال رکود حاکم بر صنعت دچار مشکلاتی بوده است. باید توجه داشت که صنایع پایین دستی  و صنایع بالا دستی این صنعت  یک زنجیر متصل بهم بوده بنابراین این رکود در صنعت  مشکلاتی را ایجاد کرده است.

هاجر پور: براساس تحقیقاتی که انجام دادم این صنعت در یک دهه گذشته حاصل یک  تولید صد در صد ملی بوده است. امروز بیش از  نود و پنج نود درصد مواد اولیه  جهت تولید از داخل کشور تامین می شود و حتی تولید این ورق و کاغذ  با تکنولوژی داخلی انجام می پذیرد. بنابراین چه در حوزه مواد اولیه و چه در حوزه فرایندی، این کالا در داخل تولید می‌شود.

هاجر پور: به نظر من دولت به عنوان مسئول اجرایی کشور با توجه به امکاناتی که دارد باید از روشهای گوناگون از صنایع داخلی حمایت کند. حمایت مالی، حمایت آموزش و تعلیم و تربیت متخصصین در این حوزه و تخصصی کردن این علم  می تواند در  صنعت کارتن سازی مفید باشد.

از طرفی دولت باید کارفرمایان را حمایت کند و ببیند که مشکلاتشان چیست. اما اینکه در حوزه واردات دولت دست روی دست  بگذارد امر صحیحی نیست. این صنعت به نظر من با توجه به نیاز کشور  و با توجه به پتانسیل داخلی می تواند میزانی از تولید را داشته باشد که تقاضای داخلی را تامین کند و حتی صادرات هم داشته باشد.

 طی این دو سه سال گذشته یک بحثی شکل گرفته که تولیداتی که در داخل کشور انجام می شود آن کیفیت و تناسب لازم را با آن چیزی که یک مصرف کننده انتظار دارد، تامین نمی کند. چه بسا در بحث کارتن حتی لوازم روزمره ای که جامعه نیاز دارد یک نگرشی به وجود آمده که اگر کالا خارجی باشد بهتر و بادوامتر است. من امروز با جرات می توانم بگویم که صنعت ما به لحاظ کیفی رشد قابل توجه داشته است. بنده این حرف را قبول ندارم و آنهایی هم که رفتند به سمت  واردات با هزینه های به نسبه بیشتری مواجه شده اند.

در حال حاضر ما نیز برای تامین مواد اولیه خود تمرکزمان را به استفاده از محصولات و مواد اولیه داخلی برده‌ایم تا از این طریق هزینه‌ها کاهش یابد.

امروز تمام صنعتگران ما در تمام حوزه های تولید چه کسانی که پوشاک تولید می کنند و چه کسانی که یک قطعه خاصی را در این مملکت می سازند، با توجه به شرایط رکودی که در کشور حاکم است، نیاز به حمایت دارند البته در بحث مالیات و تامین مالی با مشکلاتی مواجه هستیم. یکی از مشکلات اساسی نیز این است که پرداختها معمولا با یک سال یا ۶ ماه تاخیر انجام می‌شود این موضوع چالشهای زیادی را برای واحدهای تولیدی ایجاد میکند.

باید به این چالش نیز توجه داشت که متاسفانه واحدهایی که به شکل خاکستری فعالیت میکند، رقابت و توازن را در بازار به هم میزنند.  در واقع آنهایی که باید مالیات بدهند نمی دهند و آنهایی که مالیات نباید بدهند مالیات پرداخت می‌کنند. البته مالیات زیرساخت تولید کشور و یک مجموعه است، به نظر من دولت می‌تواند در این زمینه هوشمندتر عمل کرده و تخفیفاتی را برای تولیدکنندگان در نظر بگیرد.

صد در صد؛ اگر صنعت ما از رکود خارج شود و تصمیمات عملیاتی چه در حوزه قانونگذاری چه در حوزه اجرا، چه در حوزه های نظارتی گرفته شود حتما این مهم محقق خواهد شد.