نشاسته به دلیل ویژگی های خاص خود قابلیت کـاربرد در صنـایـع مختلفـی دارد
از جـملـه ایـن کـاربـردهـا می تـوان بـه کاربرد نشاستـه در تـولـیـد چسـب نشاسته، کـاغذسازی، کیسه های کاغذی و پلاستیک های بر پایه نشاسته اشاره کرد.
چسب نشاسته
در صنعت ورق سازی از نشاسته به عنوان چسب استفاده می شود. ورق کارتن، از ترکیب لایه کاغذی صاف و کاغذ کنگره دار تشکیل شده است که برای چسباندن این دو به هم از چسب نشاسته استفاده می شود. ویژگی های مهم چسب نشاسته در صنعت ورق سازی عبارتند از:
ثبات ویسکوزیته چسب حین فرآیند
چسبندگی بالا
عدم ایجاد شکنندگی در ورق
کاربرد نشاسته در کاغذسازی
نشاسته یکی از اجزاء مهم در بسیاری از انواع کاغذها می باشد. در این صنعت، نشاسته به عنوان عامل متصل کننده، آهار زنی سطحی و چسب (ورقسازی) مورد استفاده قرار می گیرد. آهارزنی سطح سبب بهبود قابلیت نوشتن و قابلیت پرینت کاغذ می شود.
کاربرد نشاسته در تولید کیسه های کاغذی
واحدهای تولید کیسه و بسته های کاغذی از مصرف کنندگان نشاسته می باشند. سه نوع چسب مورد استفاده در این بخش عبارتند از دوخت جانبی، خمیر ته کیسه (قسمت پایینی بسته)، و خمیر عرضی. فرمولاسیون چسب برای این سه عملیات، کاملاً متفاوت می باشد. حین تولید بسته تک لایه، کاغذ به شکل لوله تبدیل می شود که این لوله از طریق چسب دوخت عرضی ایجاد می شود. این چسب باید به آرامی خشک شود، غیر قابل نفوذ باشد و مواد جامد آن کم و قدرت چسبندگی آن بعد از خشک شدن بالا باشد. چسب های دوخت عرضی معمولاً حاوی دکسترین سفید و یا نشاسته اصلاح شده با اسید می باشد. چسب ته کیسه باید دارای قدرت بیشتری در مقایسه با دوخت جانبی باشد تا از باز شدن بسته جلوگیری کند. چسب ته کیسه نیز می تواند هم از دکسترین سفید تهیه شود و هم از نشاسته، مقاومت به آب چسب های کیسه را می توان با افزودن اوره-فرمالدئید یا پلی وینیل الکل بهبود داد.
پلاستیک های بر پایه نشاسته
پلاستیک های زیست تخریب پذیر که تمام و یا قسمتی از ترکیب آن را مواد تجدید پذیر تشکیل می دهد، به عنوان بیوپلاستیک طراحی شده اند. معمولاً بیوپلاستیک ها حاوی یک و یا چند بیوپلیمر (پلیساکاریدها، پروتئین، پپتید و …) به عنوان جزء اصلی، پلاستیسایزر و سایر افزودنی ها می باشد. در بین بیوپلاستیک های موجود در بازار، مهمترین آنها از نشاسته تشکیل شده اند.